Naat

Seccaden kumlardı… Devirlerden diyarlardan Gelip göklerde buluşan Ezanların vardı! Mescit mü-min, minber mü-min Taşardı kubbelerden Tekbir, dolardı kubbelere “amin” Ve mübarek geceler, dualarımız, Geri gelmeyen dualardı… Geceler, ki pırıl pırıl, Kandillerin yanardı! Kapına gelenler, ya Muhammed, Uzaktan yakından, Mü-min döndüler kapından! Besmele, ekmeğimizin bereketiydi, İki dünyada aziz ümmet, Muhammed ümmetiydi, Konsun yine pervazlara Güvercinler; “Hu hu” lara karışsın Aminler… Mübarek akşamdır; Gelin ey Fatiha’lar, Yasinler! Şimdi seni ananlar, Anıyor ağlar gibi… Ey yetimler yetimi, Ey garipler garibi; Düşkünlerin kanadıydın, Yoksulların sahibi… Nerede kaldın ey Resul, Nerede kaldın ey Nebi? Günler ne günlerdi ya Muhammed! Çağlar ne çağlardı: Daha dünyaya gelmeden Mü-minlerin vardı… Ve bir gün, ki gaflet Çöller kadardı. Halime’nin kucağında Abdullah’ın yetimi, Amine’nin emaneti ağlardı! Hatice’nin goncası, Aişe’nin gülüydün. Ümmetinin göz bebeği, Göklerin Resulüydün… Elçi geldin,elçiler gönderdin… Ruhunu Allah’a, Elini ümmetine verdin. Beşiğin,yurdun, yuvan Mekke’de bunalırsan Medine’ye göçerdin. Biz bu dünyadan nereye Göçelim ya Muhammed? Yeryüzünde riya, inkar, hıyanet, Altın devrini yaşıyor… Diller, sayfalar, satırlar “Ebu Leheb öldü” diyorlar. Ebu Leheb ölmedi, ya Muhammed! Ebu Cehil, kıt’alar dolaşıyor! Neler duydu şu dünyada Mevlidine hayran kulaklarımız, Ne adlar ezberledi ya Nebi Adına alışkın dudaklarımız! Artık yolunu bilmiyor; Artık yolunu unuttu Ayaklarımız! Kabe’ne siyahlar Yakışmamıştır, ya Muhammed Bu günkü kadar! Hasret, gururla savaşta; Gurur, Kafdağı’nda derebeyi… Onu da yaralarlar kanadından Gelse bir şefkat meleği… İyiliğin türbesine Türbedar oldu iyi! Vicdanlar sakat çıkmadan İyilikler getir,güzellikler getir, Adem oğullarına! Şu gördüğün duvarlar ki, Kimi Taif’tir, kimi Hayber’dir. Fethedemedik, ya Muhammed, Senelerdir! Ne doğruluk ne doğru; Ne iyilik ne iyi… Bahçende en güzel dal, Unuttu yemiş vermeyi… Günahın kursağında Haramların peteği! Bayram yaptı yabanlar; Semave’yi boşaltıp Save’yi dolduranlar… Atını hendeklerden- bir atlayışta- Aşırdı aşıranlar… Ağlasın Yesrip, Ağlasın Selman’lar! Gözleri perdeleyen toprak, Yüzlere serptiğin topraktı… Yere dökülmeyecekti, ey Nebi, Yabanların gözünde kalacaktı! Konsun yine pervazlara Güvercinler; “Hu hu” lara karışsın Aminler… Mübarek akşamdır; Gelin ey Fatiha’lar, Yasinler! Ne oldu, ey bulut, Gölgelediğin başlar? Hatırında mı, ey yol, Bir aziz yolcuyla Aşarak dağlar taşlar, Kafile kafile, kervan kervan Şimale giden yoldaşlar? Uçsuz bucaksız çöllerde, Yine, izler gidenlerin, Yolar gideceklerindir. Şu tekbir getiren mağara, Örümceklerin değil, Peygamberlerindir, Meleklerindir… Örümcek ne havada, Ne suda, ne yerdeydi Hakkı göremeyen gözlerdeydi! Şu kuytu, cinlerin mi Perilerin yurdu mu? Şu yuva –ki bilinmez, Kuşları hüdhüd müdür Güvercin mi kumru mu? Kuşlarını bir sabah, Medine’ne ye uçurdu mu? Ey Ebva’da yatan ölü! Bahçende açtı dünyanın En güzel gülü; Hatıran, uyusun çöllerin Ilık sularıyla örtülü! Dinleyene, hâlâ, Çöller ses verir; “Yaleyl” susar, Uğultular gelir, Mersiye okur Uhud, Kaside söyler Bedir. Sen de, bir hac günü Başta Muhammed, yanında Ebu Bekir Gidenlerin yüz bin olup dönüşünü Destan yap, ey şehir! Ebu Bekir’de nur, Osman’da nurlar, Kureyş uluları, karşılarında Meydan okuyan bir Ömer bulurlar; Ali’nin önünde kapılar açılır, Ali’nin önünde eğilir surlar. Bedir’de, Uhud’da, Hayber’de Hakk’ın yiğitleri, şehit olurlar… Bu mutlu günde, ki ölüm tatlıydı; Yerde kalmazdı ruh… kanatlıydı, Konsun yine pervazlara Güvercinler; “Hu hu” lara karışsın Aminler… Mübarek akşamdır; Gelin ey Fatiha’lar,Yasinler! Vicdanlar, sakat çıkmadan, Ya Muhammed, yarına; İyiliklerle gel, güzelliklerle gel Adem oğullarına! Yüreklerden taşsın Yine, imanlar! Itri, bestelesin, Tekbirini; Evliye, okusun Kur’anlar! Ve Kur’an’ı göz nuru ile çoğaltsın Katış zade Osmanlar! Na’tını Galip yazsın, Mevlidini Süleymanlar! Sütunları, kemerleri, kubbeleriyle Geri gelsin Sinanlar! Çarpılsın, hakikat niyetine Cenaze namazı kıldıranlar! Gel, ey Muhammed, bahardır… Dudaklar arasında saklı Aminlerimiz vardır!… Hacdan döner gibi gel, Miraçtan iner gibi gel! Bekliyoruz yıllardır! Bulutlar kanat, rüzgar kanat, Hızır kanat, Cibril kanat, Nisan kanat, bahar kanat, Ayetlerini ezber bilen Yapraklar kanat… Açılsın göklerin kapıları, Açılsın perdeler kat kat! Çöllere dökülsün yıldızlar; Dizilsin yollarına Yetimler günahsızlar! Çöl gecelerinden, yanık Türküler yapan kızlar Sancağını saçlarıyla dokusun; Bilal-i Habeşi sustuysa Ezanlarını Davud okusun! Konsun yine pervazlara Güvercinler; “Hu hu” lara karışsın Aminler… Mübarek akşamdır; Gelin ey Fatiha’lar, Yasinler!

Arif Nihat Asya